Photobucket

28 mayo 2010

¿SERÁ QUE NO TE PERCIBÍ?

Aún no conozco tu ser y ya sé que existes.
No conozco tus labios y siento ya que fueron míos.
No conozco tus ojos pero percibo tu mirada a través de la noche.
No conozco tu dolor pero lo siento como si fuera mio.

No conozco tu andar por la vida.
No conozco tu soledad pero me siento triste.
No sé nada de tí y es como si ya formaras parte de mí.

No te conozco y ya hiciste tu historia en mí.
No sé que es lo que verías en mí; pero a mi me gusta todo de tí.
Porqué, no lo sé, simplemente no te conozco y ya te anhelo.

No conozco nada de tí y creo conocerte de toda una eternidad.
¿Será que siempre estuviste aquí y no te percibí?

PD: Para todos los bloggers que me siguen y para los futuros.

15 comentarios:

Toni dijo...

Gracias!

Un placer seguirte.

Salu2

PD.- El 24-J se acerca...

Emma dijo...

El placer es mio que lo hagas... ;-)
Petonet..

E..P.. dijo...

Hola, solo pasaba para dar las gracias y ya estaremos.(Ando muy liado). Saludos cordiales.

Arnau dijo...

Hola, Emma, soy el elefante que sí percibiste. Y de qué manera! Eres mujer de carácter, y eso es bueno.

Me alegro que hayamos desenredado el entuerto amatorio.

Si em deixes de tant en tant aniré entrant per aquí.

Emma dijo...

Benvingut a aquesta humil casa, Arnau!
Jajajaja...Sí, eso dicen los que me conocen, que tengo carácter, pero sólo me sale cuando es necesario, normalmente soy pacífica y con buen fondo. Me cojiste en un mal dia y no supe ver el doble sentido de la frase, me vuelvo a repetir, lo siento.
Yo haré lo mismo, voy a seguirte, vaya, si me das permiso..jajaja..
Petonet.. ;-)

Simplemente alguien dijo...

Qué bonito Emma, muchas gracias.
Un saludito.

Emma dijo...

Gracias a tí wapísima, no sabía de tus andanzas por este barrio, me alegro un montonazo...
Abrazozozozo...

el duende dijo...

Hola amiga,

Una mala racha, de salud y personal me tiene un poco... desconectado de todo. De todos modos gracias por pasar a saludar.
Un abrazo

Paco Alonso dijo...

Encuentro una gran ternura en tus letras...suerte de conocerte amiga.

Un cálido abrazo.

A.B dijo...

Buscar al desconegut. Sentir que hi és a prop però no sabs el color de la seva camisa. Notar el cos y la presència tal com ho fa l´aigua del bosc al caure a la pedra, és a dir, sortint transparent mentre s´estavalla fresca en un petit rierol que no se sab on more. Nosaltres sempre intuïm a l´altra...jo ho vaig fer sabent que en la biblioteca que portes dins tens en Moncho en un bon prestatge i má de qualsevol lector. I aquest joc de "jo et dono i tu em deixes" m´agrada.

Un petó

Eduard

Emma dijo...

¡Ostras, duende! Espero que todo haya mejorado, te mereces lo mejor. Gracias a tí por pasar.
Paco, tú no te quedas atrás, me encantan tus reflexiones.. Un fuerte abrazo.
Quina sorpresa Eduard!,em creia que només donaries un cop d´ull i em trobo aquestes paraules tan maques.
Ha sigut un plaer trobar-te, veig que, a part d´agradar-te la bona música, també escrius de maravella. Ja ho saps, quan vulguis entra, estás a casa teva.
Petonet amic.

Blanca Durán dijo...

"UN NO TE CONOZCO Y YA HICISTE UNA HISTORIA EN MI"
Hola:
gracias por el comment alla en mi "casita en construccion" le falta nuuchisimo aun....te agradezco muchisimo la atencion, es un orgullo enorme para mi¡imaginate con lo que te admiro!
Un beso enorme para ti y el mas calido de los abrazos :D

Emma dijo...

Gracias mi niña, sabes que la admiración es mutua, nos leemos.
Besos... ;-)

juan dijo...

Cada vez percivo que la intuición del primer día EMMA, me gustó tu personalidad desde el primer momento que te "encontré" se está confirmando y cada vez con más fuerza. Espero y deseo de verdad seguir confiando en tu amistad sincera y leal. Nostre Terra també uneix. Petons sincers.

Emma dijo...

A mi tambien me pareciste una persona leal, buena gente y sobretodo, sincero, Juan. Se ve en tus palabras la sinceridad. Yo no te fallaré, tranquilo, sé que tu tampoco lo vas a hacer.
Petonets, amic.. ;-)